Jill

The wound is the place where the light enters you ~ let me help you to find that place

Een deep-dive in de wereld van KAP

Ik ben alles, wat ik ben. Één is alles, alles is één. Geen idee waar ik moet beginnen. Of ik dit überhaupt met woorden kan uitdrukken wat er afgelopen zaterdag is gebeurd. Iets wat eigenlijk niet met het verstand is te bevatten. Ik had mijn eerste KAP sessie, ook wel Kundalini Activation Process genoemd. Ik had KAP demo’s online voorbij zien komen wat mijn aandacht trok maar ik was niet per se getriggerd om dit direct te doen. Tot dat een vriendin ook aangaf hier geïnteresseerd in te zijn, en via-via kwam ik bij Florine terecht kan. Ik ging er vrij blanco in, niet wetende wat er op mij lag te wachten..

Eenmaal aangekomen in de Meditatietuin in Amsterdam werd ik warm onthaalt door Florine. Ik nam plaats in een klein, rustgevend zaaltje met negen, onbekende mensen in een kring. Ik moet bekennen dat ik mij nooit zo prettig voel in een intieme setting waar ik niemand ken maar dit keer voelde het helemaal oké. Ik was gefocust en kalm alsof mijn onderbewustzijn wist wat er ging gebeuren.

Zij vertelde een mooi verhaal over het leven, het universum en hoe alles in het leven met elkaar in verbinding staat. Vervolgd met een meditatie en daarna kon ieder zijn eerdere ervaringen met KAP delen. Ik had echt geen idee, dus met gespitste oren zat ik te luisteren naar alle wonderlijke verhalen en werd ik met de minuut enthousiaster over dit proces. Wat gaat hier gebeuren?

Bij iedereen komt er een hoop los, dat gaat gepaard met veel geluid en beweging in de vorm van schreeuwen, huilen of wat er op dat moment passend is bij jou. Ik vind persoonlijk dat je goed moet kunnen mediteren om niet afgeleid te raken bij je eigen proces.

Het begin
Het was tijd om te beginnen. Iedereen ging liggen op het yogamatje in de kring, allen met het hoofd naar de binnenkant van de cirkel. Ogen uiteraard gesloten. Florine begon met haar inwijding, waarbij ze alle Chakra’s afging. Ik hoorde direct veel geluiden en beweging om mij heen, terwijl er bij mij niks gebeurden. Ik dacht hu? Nu al.. ‘Focus op jezelf Jill, focus op jezelf. Adem in, Adem uit. Bodyscan.’ En binnen no-time zat ik er middenin.

Ik heb bijna de hele sessie alleen maar keihard gehuild, zo hard dat mijn lichaam helemaal krampachtig samentrok. Het mooie hieraan was dat ik de lichamelijke pijn, de blokkades op mijn borst voelde maar er zat geen gedachte aan gekoppeld. Het voelde alsof ik huilde zonder reden.

Soms waren er momenten van rust in de sessie. Een moment waar ik even niet huilde. Waar ik dan een soort ontlading voelde. Een soort nieuwe staat van zijn waar ik nog niet eerder in had verkeerd. Waar ik voelde dat mijn handen werden vastgepakt en ik zo uit mijn lichaam werd getrokken. Mijn ademhaling was anders. Diep en rustig. En zo zweefde ik enige tijd boven mijn lichaam. Een plek waar tijd niet bestaat. Dit is de ultieme high dacht ik nog. Zo high ben ik zelden geweest. Dit is hoe het voelt als je geen lichaam hebt. Dit is hoe het voelt voor- en na de dood. Toen raakte zij mij aan op het puntje van mijn hoofd.. en voelde ik mij weer in mijn lichaam zakken. Toen voelde ik mij zwaar, opeens voelde ik dat ik weer op de grond lag, armen, benen en voeten had. Wat een ervaring. Hoewel ik dit ook redelijk met mediteren kan bereiken, was dit bij far wel de meest intense out of body experience.

Het directe resultaat
Er werd door meer ervaren deelnemers verteld dat dit invloed heeft op de relatie met je kinderen. Dat het meer verdieping krijgt, en dat je meer op een lijn ligt. Hoewel het al voelt alsof Lexi en ik één zijn had er een duidelijke verandering plaatsgevonden toen ik die middag thuiskwam.

Ze wil tijdens het avondeten niet vaak aan tafel zitten maar die avond zaten wij samen meer dan 25 min aan tafel. In stilte aten wij ons eten, werd er geluisterd naar muziek. Af en toe ruilde wij van bestek. Het was zo vredig. Er werd die avond niet gevraagd om televisie te kijken, we speelde samen, knuffelde en ze ging zonder tegenstribbelen naar bed. Er werd weer een mooie spiegel voor gehouden dat je kind toch echt een reflectie is van jouw mentale staat van zijn. In de peuter-puber-terror-tijd of niet, ook daar zit een groot aandeel bij jezelf.

Ik heb maar een topje van de ijsberg kunnen vertellen van wat daar gebeurt want ik kan het moeilijk onder woorden brengen. Ik kan in elk geval niet wachten tot mijn volgende sessie en zo benieuwd wat er nog meer voor mij in het verschiet ligt.

Dit raad ik jou met liefde aan
Als ik niet zeker zou weten dat het 100% oké is, zou ik het niet aanraden. Maar ik durf je met alle liefde Florine toe te vertrouwen. Als je dus wat meer verdieping wil in je spirituele reis, dan moet je bij haar zijn.

Check de website van Florine.

Jill

Schrijven is voor mij een uitlaadklep. Waar ik onbesproken gevoelens kenbaar maak. Waar taboes worden doorbroken en ik met echtheid schrijf over mijn interpretatie van het moeder zijn en zoveel meer. Dit is een plek waar ik je meeneem in mijn verhalen. Verhalen over liefde. Verhalen over angst en onzekerheden. Verhalen over mijn weg naar een mentaal gezonder leven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to top